Bram van Dijk 21 april 1954 – 25 februari 2020
De naam Bram van Dijk tovert bij de veteranen waarmee hij op HDS opgroeide een spontane lach op het gezicht. De kloeke verdediger met de machtige slag was wel de eerste van zijn leeftijdscategorie die aan snelheid inboette en meer hockey keek dan speelde. Toen hij weer eens op het veld terugkeerde, werd hij evenwel tot spits gepromoveerd. Op de stip nam hij de afslag en hield die plek 2 keer 35 minuten stevig vast. Dan draaide het hele elftal om hem, maar nu wel in louter letterlijke zin. Hij fungeerde als centrale commandopost en als schakelspeler voor alle heen en weer rennende spelers. Dat seizoen deed hem toch besluiten de stick definitief van de hand te doen. Hij kwam bij de veteranen langs de lijn staan om ze in beweging te houden. Fameus was het cabaret dat hij vanaf de bank verzorgde. Traditioneel zijn uitroep, in de eerste seconden na aanvang van de wedstrijd: "Scheids, hoe lang nog?” Menig scheidsrechter raakte van slag door de vileine opmerkingen van het door Bram gedirigeerde Griekse koor op de bank. Of verslikte zich in zijn fluit, werd gruwelijk boos en vroeg ermee op te houden, waarop Bram steevast antwoordde: "Maar die enkele keer dat u goed fluit, mogen we er dan wèl iets van zeggen?”
Jaren geleden ging ook HDS met video aan de slag. Bram van Dijk stond pal naast de camera langs de lijn en leverde met luide stem commentaar op de wedstrijd en de kwaliteit van de arbitrage. Toen de coach het spel wilde analyseren, overstemde het oeverloze gezwam alle goede bedoelingen van de beelden. Iedereen deed het in zijn broek van het lachen en serieus kijken was er niet meer bij. Zo legde Bram als het ware de basis voor het filmen vanuit een toren.
Jaren geleden ging ook HDS met video aan de slag. Bram van Dijk stond pal naast de camera langs de lijn en leverde met luide stem commentaar op de wedstrijd en de kwaliteit van de arbitrage. Toen de coach het spel wilde analyseren, overstemde het oeverloze gezwam alle goede bedoelingen van de beelden. Iedereen deed het in zijn broek van het lachen en serieus kijken was er niet meer bij. Zo legde Bram als het ware de basis voor het filmen vanuit een toren.
Bram van Dijk overleed op de ochtend van 25 februari 2020. Met hem is weer een heerlijk stuk verleden van HDS heen gegaan. Gek genoeg, hij werd de laatste jaren nauwelijks op Madestein gesignaleerd, en was toch zo aanwezig dat we hem verschrikkelijk gaan missen. Wij wensen Maaike, Robert-Jan, Wouter, Marleen en Matthijs alle sterkte om dit enorme verlies te verwerken.
Afscheid van Bram van Dijk: dinsdag 3 maart 2020, 14.00 uur Crematorium Ockenburgh.